Meteorologia to nauka o atmosferze ziemskiej. Bada ona i opisuje zjawiska atmosferyczne, które określają pogodę i klimat danego obszaru. Pogodą nazywany jest stan fizyczny atmosfery ponad danym miejscem na kuli ziemskiej, a klimatem średni stan pogód obserwowanych w ciągu kilkudziesięciu lat. Pogoda wpływa na przebieg żeglugi, a elementy meteorologiczne jak: wiatr, opady, temperatura oraz widzialność wyznaczają jakie żagle powinien nosić jacht, jak powinna postępować załoga aby żegluga była bezpieczna. Dlatego niezwykle ważnym jest aby na bieżąco śledzić pogodę i w miarę możliwości słuchać prognoz pogody dotyczących akwenu po którym pływamy. Wiatr jest ruchem powietrza nad powierzchnią Ziemi wywołanym różnicami ciśnienia. Prędkość wiatru mierzona jest w metrach na sekundę [m/s] lub w węzłach [milach morskich na godzinę - Mm/godz, 1 Mm = 1852 m]. Przepływ powietrza następuje z obszaru o wyższym ciśnieniu do obszaru o niższym ciśnieniu. Podstawowe prawo fizyki - zasada wyrównania energii. Prędkość i siła wiatru zależy od gradientu czyli różnicy ciśnienia pomiędzy dwoma punktami, im różnica wyższa tym prędkość wiatru będzie większa.
Niż atmosferyczny: obszar obniżonego ciśnienia atmosferycznego, w którym ciśnienie maleje ku środkowi.
Wyż atmosferyczny: obszar podwyższonego ciśnienia atmosferycznego, w którym ciśnienie rośnie ku środkowi.
Schemat wyżu i niżu na półkuli północnej.
Wartość ciśnienia atmosferycznego podawana jest w hPa (hekto Pascalach).
UWAGA Lokalnie jednak lepiej przyjmować, że wiatr nie wieje prosto z wyżu do niżu tylko wzdłuż izobar - wokół wyżu na półkuli północnej zgodnie z ruchem wskazówek zegara, wokół niżu przeciwnie do ruchu wskazówek zagara. Na półkuli południowej odwrotnie.
Wokół wyżu wiatr jest delikatnie "wypychany" a do niżu "zasysany".
Skala Beauforta z opisem
Skala Beauforta zaczęła być stosowana już w 1838r. przez flotę Brytyjską. Funkcjonuje do dziś w prawie niezmienionej postaci.
Skalę Beauforta w formule 0-12 stopni przyjęto jako międzynarodową w r. 1939 wprowadzając precyzyjniejsze opisy działania wiatru na powierzchnię morza i przedmioty na lądzie (drzewa) i graniczne wielkości w odniesieniu do prędkości wiatru (mierzonej w m/sek, węzłach, km/h) i wysokości fali morskiej.
Stopnie Beauforta | Charakterystyka prędkości wiatru | Prędkość wiatru | Wzrokowe określenie prędkości wiatru na otwartej przestrzeni | |
m / s | km / h | |||
0 | Cisza | 0 - 0,2 | 1 | Dym unosi się pionowo. |
1 | Powiew | 0,3 - 1,5 | 1 - 5 | Wiatr unosi smugi dymu. |
2 | Wiatr stały | 1,6 - 3,3 | 6 - 11 | Wiatr odczuwa się na twarzy, liście drżą. |
3 | Wiatr łagodny | 3,4 - 5,4 | 12 - 19 | Wiatr porusza liście drzew i małe gałązki. |
4 | Wiatr umiarkowany | 5,5 - 7,9 | 20 -28 | Wiatr porusza gałązki drzew i niesie pył oraz kurz. |
5 | Wiatr dość silny | 8,0 - 10,7 | 29 - 38 | Wiatr porusza gałęzie drzew. |
6 | Wiatr silny | 10,8 - 13,8 | 39 - 49 | Wiatr porusza duże gałęzie druty telefoniczne dźwięczą, użycie parasola jest utrudnione. |
7 | Wiatr bardzo silny | 13,9 - 17,1 | 50 - 60 | Wiatr porusza mniejsze drzewa, utrudnia ruch. |
8 | Wiatr gwałtowny | 17,2 - 20,7 | 62 - 74 | Wiatr porusza większe drzewa, łamie gałęzie, tamuje swobodny ruch. |
9 | Wichura | 20,8 - 24,4 | 75 - 88 | Wiatr unosi mniejsze przedmioty, powoduje lżejsze uszkodzenia budynków. |
10 | Silna wichura | 24,5 - 28,4 | 89 - 102 | Wiatr wyrywa drzewa, cięższe uszkodzenia budynków. |
11 | Gwałtowna wichura | 28,5 - 32,6 | 103 - 117 | Poważne zniszczenia wśród drzewostanu i zabudowań. |
12 | Huragan | powyżej 32,6 |
powyżej 117 |
Wiatr powoduje katastrofalne zniszczenia. |
Rodzaje chmur
Chmury to zbiór małych kropelek wody, kryształków lodu, kurzu, piasku itp. zawieszonych w atmosferze.
Chmury ze względu na kształt dzielą się na:
- warstwowe (stratus)
- kłębiaste (cumulus)
- pierzaste (cirrus)
Ze względu na wymiar pionowy i wysokość:
- niskie: stratus [St], stratocumulus [Sc], nimbostratus [Ns]
- średnie: altostratus [As], altocumulus [Ac]
- wysokie: cirrus [Ci], cirrostratus [Cs], cirrocumulus [Cc]
- rozbudowane: cumulus [Cu] i cumulonimbus [Cb]
Bryzy są wiatrami lokalnymi, wiejącymi w cyklu dobowym, wywołane różnicami temperatur między lądem a wodą.
Bryza dzienna (morska)
Podczas dnia ląd nagrzewa się szybciej i osiąga wyższą temperaturę niż woda (byliśmy nad morzem w słoneczny, letni dzień - piasek na plaży parzy stopy). Cieplejsze powietrze znad lądu unosi się do góry (ciepłe powietrze jako lżejsze idzie w górę - balony na ogrzane powietrze wykorzystują to zjawisko do lotu). Powstają prądy wznoszące które wywołują górny wiatr gdzie powietrze znad lądu przemieszcza się nad wodę. Ciśnienie nad wodą podwyższa się (dodatkowe masy powietrza znad lądu dokładają się do mas zalegających nad wodą - ciśnienie rośnie) a nad lądem obniża (powietrze znad lądu ucieka górą nad wodę). Powstała różnica ciśnień wywołuje wiatr powierzchniowy wiejący od wody w kierunku lądu zwany bryzą dzienną.
Bryza nocna (lądowa)
Nocą sytuacja ulega zmianie, woda dłużej zachowuje ciepło odwrotnie niż szybko stygnący ląd (w nocy woda w jeziorze wydaje się cieplejsza). Teraz nad jej powierzchnią powstają prądy wznoszące wywołujące wznoszący ruch mas powietrza napływających górą nad ląd. Ten sam mechanizm: cieplejsze powietrze znad wody unosi się i górą napływa nad ląd wywołując wzrost ciśnienia. Powstała różnica ciśnień powoduje wiatr powierzchniowy wiejący od lądu (gdzie panuje wyższe ciśnienie) w kierunku wody zwany bryzą nocną.
Fronty atmosferyczne
Na styku dwóch odmiennych mas powietrza znajduje się strefa przejściowa, w obrębie której właściwości fizyczne (temperatura, wilgotność) jednej masy ustępują właściwościom drugiej masy powietrza. Strefa przejściowa zwana jest powierzchnią frontową, a linia przecięcia się jej z powierzchnią ziemi - FRONTEM ATMOSFERYCZNYM. W zależności od tego, jaka masa powietrza „atakuje" drugą masę, rozróżniany jest front ciepły i front chłodny.
CIEPŁY | Przemieszczające się powietrze ciepłe napotyka na przeszkodzie powietrze chłodne i nie mogąc go ominąć, wślizguje się nad nie. W wyniku ochładzania się powietrza ciepłego następuje kondensacja pary wodnej i tworzy się układ chmur warstwowych dających ciągły opad deszczu. Przy przechodzeniu frontu ciepłego nie występują silne ani sztormowe wiatry. |
CHŁODNY | Przemieszczające się powietrze chłodne napotyka na przeszkodzie powietrze ciepłe, po czym wbija się pod nie klinem i gwałtownie wypycha je do góry. Występują też charakterystyczne silne prądy wstępujące, tworzące frontalne chmury kłębiaste i deszczowe (burzowe) dające przejściowy opad deszczu. Przejściu frontu chłodnego towarzyszy szkwalista pogoda z opadami i zmienną widzialnością. |
ZOKLUDOWANY | Fronty ciepłe i chłodne przemieszczają się z różnymi prędkościami. Prędkość frontu chłodnego (około 20-30 węzłów) z reguły jest większa od prędkości frontu ciepłego (10-20 węzłów), dzięki czemu następuje połączenie się obu powierzchni frontowych zwane okluzją, a ciepłe powietrze (w tzw. ciepłym wycinku niżu) zostaje wyparte do góry. |
Elementy meteorologiczne przy przechodzeniu frontów ciepłego i chłodnego
Elementy meteorolog. | Po przejściu frontu chłodnego | Przy przechodzeniu frontu chłodnego | W ciepłym wycinku niżu | Przy przechodzeniu frontu ciepłego | Przed ciepłym frontem |
temperatura | niska | gwałtowny spadek | wysoka (duszno) | szybki wzrost | powolny wzrost |
ciśnienie | rośnie | szybki wzrost | spada powoli lub stale | spadek | spadek |
wilgotność | niska | znaczny spadek | duża | wysoka | szybki wzrost |
widzialność | bardzo dobra | zmienna | słaba | słaba | spadek |
wiatr | silny, porywisty, potem słabnie i N | przeskok z SW na NW lub W porywisty | umiarkowany z SW | przeskok z SE lub S na SW | z SE słabnąca i przechodzący |
chmury | Cu | rozwinięty Cb | St, Cu | St, Ns | Ci, Cs, As Ns, St |
deszcz | brak lub przelotny gwałtowny | ulewny, skłonność do burz | brak czasem mżawka | rzęsisty | słaby, równy lub wzmagający się |
Obserwacja pogody
Pogodę pochmurną, deszczowa i wietrzną zapowiadają:
- nadciągające od zachodu chmury warstwowe na różnych poziomach,
- krwistoczerwony wschód słońca,
- brudnożółty wschód słońca bez chmur lub za ciemną warstwą chmur nad horyzontem,
- systematyczny spadek ciśnienia,
- wzrost siły wiatru pod wieczór i w nocy,
- halo (pierścień) wokół słońca lub księżyca,
- nagła zmiana kierunku wiatru,
- wiatr z kierunków południowych, skręcający na zachodni,
- nisko latające ptaki,
- silne świecenie gwiazd,
- przy pogodzie bezwietrznej dym ścielący się po wodzie,
- tęcza rano lub przed południem.
Pogodę bezdeszczową, ładną z umiarkowanymi wiatrami zapowiadają:
- czysty i jasny widnokrąg podczas wschodu słońca,
- mgła opadająca nad ranem,
- obfita rosa rano i wieczorem,
- wiatr tężejący w południe, a cichnący nad ranem i wieczorem,
- zanikanie pod wieczór chmur kłębiastych,
- po zachodzie słońca barwa nieba o odcieniu złotym,
- niezbyt intensywne świecenie gwiazd,
- utrzymywanie się lub nawet podnoszenie ciśnienia,
- występowanie tęczy w godzinach popołudniowych,
- unoszenie się dymu pionowo ku górze,
- czerwony zachód słońca,
- systematyczny wzrost ciśnienia po pogodzie chmurnej, deszczowej i wietrznej.
Silne wiatry zapowiada:
- ciemnoniebieskie niebo,
- silne świecenie gwiazd,
- czerwona tarcza księżyca,
- krwistoczerwony wschód słońca,
- wzrost siły wiatru po ustaniu opadu,
- bardzo szybki spadek ciśnienia.